Wystawa Tomasza Balika jest pierwszą odsłoną jego twórczości w przestrzeni publicznej. Nie ukończywszy żadnych studiów artystycznych, od blisko 10 lat własnymi środkami i z ogromną determinacją nieustannie tworzy w swojej pracowni. Tą wystawą chce wrócić do korzeni swojego zainteresowania sztuką: od rodzinnych opowieści, przez legendy i baśnie z dzieciństwa. Ekspozycja ma być wprowadzeniem do jego twórczości. Jej zadaniem jest pokazać od czego wychodził i co, jak przypuszcza, ukształtowało jego sposób postrzegania i tworzenia obrazów.

Na prezentowaną serię składają się zarówno realistyczne obrazy zwierząt nawiązujące do baśni oraz fakturowe abstrakcje o charakterze reliefowym. Prace swoim klimatem nawiązują do pierwszych wrażeń artysty na temat obrazów, które widział w domu rodzinnym – poczerniałych olejnych krajobrazów i scen z polowań oprawionych w ciężkie drewniane ramy. Patrząc na obrazy prezentowane na wystawie, da się zauważyć wizualne echa dziecięcych fascynacji mrocznymi pejzażami i portretami psów myśliwskich jego dziadka.

W obrazach można również znaleźć nawiązania do znanych tekstów kultury, które większość z nas na pewno kojarzy z własnego dzieciństwa. Królik przywodzący na myśl tego z „Alicji w Krainie Czarów” czy lis zaznaczający swoją obecnością kontekst „Małego Księcia” podkreślają zjawiskową aurę obrazów Tomasza Balika. W rozmowie ze mną podkreślał, że zawsze widział zwierzęta z jednej strony bardzo dosłownie, a z drugiej: jego wyobraźnia nadawała im nadnaturalnego charakteru. Uważność artysty w postrzeganiu zwierząt oddaje sposób ich przedstawienia – są malowane starannie, jednak zdecydowanie nie jest to imitacja fotografii.

W obrazach manifestuje się zamiłowanie Tomasza Balika do rzeźby, którą studiował krótki czas w ASP w Krakowie. Obrazy mają charakter reliefowy, widać ogromną wyobraźnię artysty w tworzeniu faktur. Jak sam podkreśla, abstrakcja (zwłaszcza ta przestrzenna) jest dla niego bardzo ważnym elementem w tworzeniu. Od ostrych, precyzyjnych wizerunków zwierząt, przeskakuje płynnie w abstrakcyjne faktury, a każda z tych przestrzeni tworzenia daje mu inspiracje do pracy nad drugą.

dr Zofia Szczęsna, ASP Kraków